Πέρασε και η μέρα της βάφτισης. Τώρα κοιμάται στην αγκαλιά μου. Και σκέφτομαι ότι αυτό είναι το νόημα της ζωής. Αυτές οι στιγμές. Η ηρεμία που νιώθω όταν έρχεται αυτή η ώρα, που αποκοιμιέται στην αγκαλιά μου θηλάζοντας, δεν υπάρχει πουθενά άλλου. Κάθε νύχτα ένα κλικ μεγαλύτερος. Αυτη τη στιγμή η καρδιά μου υπερχειλίζει από λατρεία και τα μάτια μου από δάκρυα. Θυμάμαι την ήμερα που έσπασαν τα νερά. Δεν φοβήθηκα, δεν αγχώθηκα. Τίποτα άλλο δεν ένιωσα, παρά μόνο απέραντη συγκίνηση. Τόσο πολύ που δεν μπορούσα να πω λέξη. Συγκίνηση νιώθω κ τώρα, που βαφτίστηκε το καρδουλακι μας. Πω πω!! Πως περνάει ο καιρός, αλλά τα συναισθήματα μένουν ίδια. Κάθε φορά που τον κρατώ στην αγκαλιά μου και αυτός κοιμάται. Κάθε φορά που τον αφήνω στο κρεβάτι του και σε λίγα λεπτά νιώθω να λείπει αφόρητα από την αγκαλιά μου. Αυτές οι στιγμουλες, οι μεγάλες στιγμές για μένα, η δύναμη μου. Σε λένε Δημήτρη ψυχή μου... Να σε χαιρόμαστε. Να σε γεμίζουμε χαρές....
και οι παπαγάλοι μας
και οι παπαγάλοι μας
Σχόλια