Το κουκούτσακι του Δημήτρη
Πριν κάποιο καιρό μου μπήκε στο μυαλό να φυτέψω κουκούτσια από μανταρίνι να δω τι θα βγει. Δεν με νοιάζει αν βγει μανταρίνι η κάτι άλλο .. ήθελα απλά κάτι να φυτρώσει. Φάγαμε λοιπόν το μανταρίνι και φύλακφ σε ένα χαρτάκι τα κουκούτσια να στεγνώσουν . Μετά από κάποιες ώρες που ξεράθηκαν ,πήρα ένα μαχαιράκι και τα ξεφλούδισα προσεχτικά να μην πληγωθεί ο σπόρος. Τα άφησα σε ένα μπολακι ψηλά για να ασχοληθώ μετά που θα κοιμόταν ο Δημήτρης. Μετά από λίγο τον βλέπω να κρατάει το μπολ με τα κουκούτσια και να έχει βάλει ένα στο στομα. Αμέσως του τα πήρα και τον μάλωσα. Δεν συνηθίζει γενικά να πειράζει και να παίρνει κάτι στα κρυφά. Οπότε μόλις του τα πήρα και του είπα ότι δεν είναι φαγητό ,άρχισε να κλαίει. Είμαι σίγουρη πως κατάλαβε ότι δεν έπρεπε να τα πάρει και έκλαιγε για αυτό. Το ένα από τα κουκούτσια είχε ένα σημάδι από το δοντακι του. Μια μικρή πληγη δηλαδή, ίσα ίσα να φαίνεται στο πράσινο σπορακι από κάτω. Ηρεμισαμε και μετά που κοιμήθηκε τα έβαλα ανάμεσα σε δύο βρεγμένα κομμάτια