ΜΑΜΑΚΟΥΛΑ

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος!! Δεν το πιστεύω. Προσπαθώ να θυμηθώ πόσο μικρούλα ήταν!! 2780 γρ μωράκι.!! Τώρα περπατά ήδη εδώ κ ένα μήνα.  Πόσο ωραία και γρήγορα πέρασε ο πρώτος. χρόνος με το Δεσποινάκι μας. Κάναμε ένα μικρό πάρτυ, η οικογένεια. Σε ένα πολύ γραφικό καφέ στη γειτονιά μας.  ο στολισμός μας η τούρτα μας Πολύχρονη  να είσαι Δεσποινάκι μου . Να τα εκατοστήσεις και να είσαι πάντα ευτυχισμένη με υγεία . Ήρθες στη ζωή μας και την έκανες ακόμη πιο φωτεινή και χαρούμενη. Λουλούδι μου πανέμορφο. σε αγαπάμε τόσο πολύ. Και ο Δημήτρης σου σε λατρεύει.!!!

Λίγα υλικά και εύκολη η διαδικασία το αποτέλεσμα εξαιρετικό!! Ο Δημήτρης ενθουσιάστηκε και με την διαδικασία αλλά και με το αποτέλεσμα.! Υλικά 1 λεμόνι 150 γρ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου 170 γρ ζάχαρη κρυσταλλική (3/4 της κούπας) 270 γρ Αλεύρι γοχ Ένα αυγό Μισο κουταλάκι του γλυκού μπεικιν παουντερ 1 βανιλινη Μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι Άχνη ζάχαρη Εκτέλεση Σε μια κούπα βάζουμε το βούτυρο ,τη ζάχαρη ( την κρυσταλλική) το αυγό, την βανιλινη το αλάτι, ξύσμα από ένα λεμόνι κ χυμό από το μισό λεμόνι. Ανακατεύουμε καλά με σύρμα ή με το μίξερ Σε μια άλλη κούπα βάζουμε το αλεύρι και το μπέικιν και ανακατεύουμε. Έπειτα κοσκινισμένο ρίχνουμε το αλεύρι στην άλλη κούπα με τα υλικά και ανακατεύουμε μέχρι το ζυμαρακι να μην κολλάει.  Τυλίγουμε σε μεμβράνη και βάζουμε κατάψυξη για 20 λεπτά Μετά κάνουμε μπαλάκια με το χέρι την ζύμη και βουτάμε στη ζάχαρη άχνη.  Τοποθετούμε στη λαδόκολλα Ψήνουμε στους 170 για 15-20 λεπτά σε θερμό αερα. Όταν τα βγάλουμε θα είναι...

Επιτέλους ήρθε η άνοιξη που τόσο περιμέναμε..  Λίγο χρώμα ,λουλούδια , ήλιος .γαλάζιος ουρανός . Να φτιάξει η διάθεση όσο γίνεται γιατί λιγο ο καιρός και η κατάσταση στην Ουκρανία μας έχει φέρει θλιψη και φόβο. Κάθε μέρα περιμένω ,όπως όλοι φαντάζομαι να ακούσουμε ότι σταματά ο πόλεμος.. Ειρήνη και Ελευθερία εύχομαι ,να είναι κάτι αυτονόητο για όλα τα κράτη. Ο Δημήτρης με ιωσουλα ,ήταν σπίτι όλη την εβδομάδα και δυστυχώς έχασε την σχολική γιορτουλα. Αλλά είπαμε το ποίημα  στο σπίτι και  στείλαμε το βίντεο στη δασκάλα μας και στους παππούδες μας. Βάλαμε την σημαία μας στο μπαλκόνι. Διαβάσαμε ποιήματα. Ζωγραφισαμε τσολιάδες . Μιλήσαμε για την μεγάλη μας επέτειο. Ελπίζω τις επόμενες χρονιές να γίνουν οι σχολικές γιορτές όπως παλιά και να μπορέσουμε να καμαρώσουμε τα παιδάκια μας! Τα λουλούδια που φυτέψαμε το χειμώνα , άνθισαν στις γλάστρες και λουλούδιασε το μπαλκόνι, ( ο κηπος μου ,όπως το λέω)  Ορίστε λοιπόν μερικές φωτογραφίες από τα ανθισμένα λουλούδια !...

Το πρωί ,μετά  που έφυγε στο σχολείο ο Δημήτρης ,αποφάσισα να μην ανοίξω παντζούρια ,να μην φτιάξω καφέ και να μην ξεκινήσω τις δουλειές..  Ξάπλωσα δίπλα στη Δέσποινα που ακόμη κοιμόταν και την χαζευα μέχρι που με πήρε ο ύπνος κοντά της. Ξεκίνησαμε τη μέρα μας λίγο πιο μετά. Αφού με ξύπνησε με φωνουλες και στάθηκε όρθια πάνω από το κεφάλι μου. Τι ωραίο πράγμα να ανοίγεις τα μάτια σου και να βλέπεις το γελαστό μωρουδιστικο μουτράκι της. Θυμάμαι όταν ο Δημήτρης μου ήταν μωράκι κάθε πρωί κουρνιαζε δίπλα μου και κάναμε πολλές αγκαλιές μέχρι αργά.. Δεν πιστεύα πώς αυτο θα το ξαναζήσω και είμαι τόσο χαρούμενη που το ζω τελικά ξανά. Προσπαθώ να κερδίσω κάθε δευτερόλεπτο και να το αποτυπώσω στο μυαλό μου. Και τα πρωινά που και ο Δημήτρης είναι στο σπίτι και έρχεται στο κρεβάτι μας , τον εχω από την μία πλευρά ,το μωρό από την άλλη και νιώθω τόσο γεμάτη που δεν θέλω με τίποτα να κουνηθώ και να τους ξυπνήσω.. Θέλω να μείνω εκεί ακόμη λίγο..ακόμη λίγο..ανάμεσα τους στριμωγμένη . πανευτυχ...

Ήρθε πάλι τρελό καρναβάλι!!!  Αυτές τις μέρες ξεκινήσαμε με το Δημήτρη κάποιες χειροτεχνίες σχετικές με τις απόκριες και την καθαρά Δευτέρα .   Φτιάξαμε μάσκες ,κλουν και ζωγραφιές σχετικές.  Έκανε και στο σχολείο χειροτεχνίες και όλα αυτά τα στολίσαμε στο δωμάτιο. Μαρεσει αυτός ο χαμός από σερπαντίνες που επικρατεί αυτές τις μέρες στο παιδικό δωμάτιο. Κάθε μέρα που γυρνά από το σχολείο φυσάει τις σερπαντίνες κ τις στολίζουμε!! Να δούμε που θα φτάσουμε μέχρι να τελειώσουν!!  Με όλο αυτό φυσικά χαίρεται κ η μικρούλα μας.!  Με τις κατασκευές αυτές κάθε εποχή την νιώθουμε περισσότερο. Και εμείς μαζί με τα παιδιά χαιρόμαστε.  Αγαπημένο σχολείο το νηπιαγωγείο.. δίνει χαρά στα παιδιά και σε εμάς .  Πόσο περιφανή νιώθω όταν τον παίρνω από το σχολείο και μου περιγράφει τι έκαναν και μου δίνει κάποια ζωγραφιά ή χειροτεχνία.. Περιμένουμε τώρα με το καλό, να πετάξουμε τον χαρταετό ψηλά στον ουρανό και να ξεκινήσει η σαρακοστή...

Αυτές τις μέρες ο Δημήτρης είναι πάλι σπίτι με συνάχι...10 μέρες πήγε σχολείο και μια εβδομάδα σχεδόν σπίτι...   Ψάχνοντας λοιπόν στο ίντερνετ για απλές κατασκευές ώστε να περάσει η ώρα ευχάριστα με παιδί και μωρό συναχωμενα , έπεσα πάνω στα αγαπημένα minions  Χρειαστηκε χαρτόνι μπλε και κίτρινο. Εάν κάποιος δεν έχει μπορεί να πάρει χαρτί ακουαρέλας και να το χρωματίσει. Εμείς είχαμε κίτρινο και μπλε και τα υπόλοιπα τα σχεδιάσαμε στο χαρτί ακουαρέλας και τα βάψαμε. Με ένα διαβήτη κάναμε τους κύκλους και τους έκοψε Δημήτρης.  Σχεδιασα στο μπλε χαρτόνι ένα κύκλο και μετά τον κόψαμε στη μέση. Και στο κίτρινο χαρτόνι σχεδίασα ένα αυγό.  Τα κολλήσαμε με την σωστή σειρά. Και έτοιμο. Εμείς δεν σκεφτήκαμε ακόμη πως θα τα στολίσουμε αλλά μας άρεσαν πολύ και το βασικότερο ο Δημήτρης, βλέποντας εμένα, έκοψε και κόλλησε το δικό του μόνος του!!

Τα βράδια , μόλις κοιμηθούν τα παιδιά συμαζευω την κουζίνα για να βρω το πρωί τα πάντα στη θέση τους . Μαρεσει το πρωί να τα βλέπω όλα ,όσο γίνεται , σε μια τάξη και έτσι να ξεκινάει η μέρα μου . Όπως μια ολοκαθαρη σελίδα στο τετράδιο. Όλα στη θέση τους ,μέχρι αν γίνουν πάλι όλα άνω κάτω.. Απόψε έπεσα πάνω σε μια στοιβα από βιβλία που ετοίμασε ο Δημήτρης για να διαβάσουμε το πρωί.. Αυτές τις εβδομάδες μετά τις γιορτές δεν πήγε σχολείο, λόγω των πολλών κρουσμάτων μέχρι η κατάσταση να σταθεροποιηθεί και να νιώσουμε κάπως πιο ασφαλείς. Είναι μια ευκαιρία να περάσουμε χρόνο μαζί ,όπως τα χρόνια που ήταν λίγο πιο μικρός και ήμασταν μαζί στο σπίτι κάθε πρωί. Ευτυχώς μερικά πράγματα είναι ακόμη ίδια. Δεν πέρασε πολύς καιρός φυσικά ..  Θέλει κάθε πρωί να μου βάζει τον καφέ κ τη ζάχαρη στο ποτήρι μου και το γαλατάκι. Παίρνει το μικρο μπλε καρέκλακι του για  να φτάνει .. Πάντα ρίχνει κ λίγο από έξω και παιρνει χαρτί να το σκουπίσει. Μετά φέρνει τα βιβλία που θέλει να διαβάσουμε και καθό...