οι καρδούλες μας

Ήταν μια δύσκολη μέρα. Τον είχα μαλώσει το Δημήτρη και μετά πήγαμε για ύπνο .

Δεν έκλεισα μάτι από την στεναχώρια. Ένιωθα άσχημα και σκεφτόμουν πως να διορθωθεί η κατάσταση. Με τον ερχομό της Δέσποινας άλλαξε η συμπεριφορά του.

Το πρωί ξυπνήσαμε για το σχολείο. Ήθελα να νιώσει πως τον αγαπώ. Ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη. Το έκανα.

Μετά ετοιμαζόταν για να φύγει και εγώ έφτιαξα μια μικρή καρδούλα και την έβαλα στο ταπερακι του.

Το μεσημέρι μου είπε ότι του άρεσε η καρδούλα και να του φτιάχνω. Και έτσι κάθε μέρα του έφτιαχνα και άλλη καρδούλα. Άλλη πιο μικρή , άλλη πιο μεγάλη. Με αυτοκόλλητα . Και κάθε μεσημέρι την έπαιρνε κ την φύλαγε στο γραφείο του.. 

Δεν ξέρω εάν θα θέλει να του φτιάχνω του χρόνου ή αν θα ντρέπεται και θα νιώθει μεγάλος. .

Την αγάπησα αυτή την καρδούλα. Ήθελα να νιώθει την αγάπη μου όταν άνοιγε το ταπερακι του . Και μαρεσε που είχε την έννοια να τις φυλάξει.

Σήμερα τις έβγαλε να τις δει και να διαλέξει ποια του αρεσε πιο πολύ.!!