ο μπαμπάς μου

Ο δικός μου μπαμπάς μεγάλωσε στην πανέμορφη Τσεχία. Στο Μikulov. Ένα γραφικό χωριό στα σύνορα με την Αυστρία.Οι γονείς του Ελληνες και οι δυο και αυτό ήταν που τον έκανε να αγαπάει την Ελλάδα και να θέλει αν έρθει εδώ να ζήσει..Την Θεσσαλονίκη. 

Ο μπαμπάς μου είναι ήσυχος άνθρωπος. Δε μιλάει πολύ. Αλλά έχει χρυσή καρδιά και φιλότιμο. 

Είναι ο καλύτερος μάστορας για μένα. Ότι του ζητήσεις το φτιάχνει. Και το φτιάχνει σχολαστικά τέλεια. Ότι πιάσει στα χέρια του το κάνει άψογο. Αγαπάει την λεπτομέρεια. Σε όσες μετακομίσεις έχουμε κάνει με τον Κωστα και ότι εργασία - μερεμέτι χρειαζόμαστε τα κάνει όλα τέλεια. Δεν μιλάει πολύ με λόγια αλλά με πράξεις. Είναι άνθρωπος των πράξεων. Δεν εκδηλώνει τα συναισθήματά του, με λόγια , με κινήσεις .Έχει ένα διακριτικό τρόπο να εκφράζεται. Και ξέρω ότι είναι πάντα εκεί για κάθε μικρή λεπτομέρεια. Ακούει την ανάγκη και την σκέψη μου. Ξέρει τι χρειάζομαι. Δεν χανόμαστε σε ανούσια λόγια. Οι δυο μας πιστεύω επικοινωνούμε με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Ακόμη και με το βλέμμα. 

Χθες ήταν η γιορτή του πατέρα. Αλλά ξέρω ότι ο μπαμπάς μου δεν δίνει αξία σε τέτοιες γιορτές. Ούτε παίρνει αξία από μια μέρα σαν αυτή. Δεν περιμένει να του πούμε χρόνια πολλά

Δεν θέλει να του λέμε ευχαριστώ για όσα κάνει για εμάς. Που είναι τόσα πολλά. Θέλει να είμαστε ευχαριστημένοι και να φαίνεται στο πρόσωπό μας. Αυτό και μόνο του αρκεί.

Ο μπαμπάς μου δούλευε αρκετές ώρες και τον βλέπαμε λίγο. Αλλά ήταν πάντα κοντά μας σε όλα.

Ακόμη και όταν γέννησα ,με εντυπωσίασε ακόμη μια φορά. Ήταν αυτός που είχε την περισσότερη κατανόηση που χρειάζεται μια λεχώνα. Την κατανόηση και την διακριτικότητα. Τον πιο ωραίο τρόπο να δείξει την αγάπη του προς εμένα και το μωρό. Τον διακριτικό. Τον ουσιαστικό. Και προς εμένα και προς το μωρό.

Είναι χαζοπαππούς. Λατρεύει τον Δημήτρη. Τον βλέπει και συγκινείται. Και από νωρίς έδειξε και ο Δημήτρης την προτίμησή του σε αυτόν.!! Και χαίρομαι πολύ όταν τους βλέπω μαζί. Γιατί τον νοιάζεται και τον προστατεύει. Να μην χτυπήσει, να μην κρυώσει, να μην ταλαιπωρηθεί..

Εύχομαι να είναι πάντα καλά. Να δει τον Δημήτρη μεγάλο και να του μάθει πολλά πράγματα. Να δημιουργήσουν μαζί πολλές αναμνήσεις. 

Δεν του έχω πει ποτέ ότι τον αγαπώ. Το ξέρει όμως. Άλλωστε κανείς μας δεν είναι των λέξεων. Και καταλαβαινόμαστε καλά. 

Μπαμπά μου σ'αγαπώ. Είσαι τέλειος.