Ενα χερακι μικρο με πολυ δυναμη

Ένα χεράκι μικρό με χαϊδεύει απαλά ξανά και ξανά στον ώμο..Είμαστε επιτέλους σπίτι.
Αυτές οι μέρες είχαν πολύ κλάμα και ταλαιπωρία για το μικρό μας. Πολύ άγχος για εμάς και στεναχώρια.

Εγώ ξαπλωμένη δίπλα του να τον θηλάζω και αυτός να κοιμάται ήρεμος. Με το χεράκι του να με χαϊδεύει.. Όλη νύχτα με χάιδευε.Μου το είπε ο Κώστας που καθόταν τα προηγούμενα βράδια δίπλα στο κρεβάτι στην κλινική και μας παρακολουθούσε. Πρόσεχε το μικρό μας. Έπρεπε να είναι ήρεμος και να μην τραβήξει τον καθετήρα. Όσο εγώ τον είχα στην αγκαλιά μου, να με νιώθει και να ηρεμεί.
 Παρ όλη την ταλαιπωρία και το κλάμα που έριξε αυτή την εβδομάδα, χαιρετούσε όλο τον κόσμο στην κλινική και γελούσε φωναχτά στα παιδάκια.

Πως μπορείς να περιορίσεις σε ακινησία ένα μωράκι; Να μην γυρνάει , να μην κάθεται να μην στέκεται;  Να μην τραβήξει τον καθετήρα και να μην σταθεί στα πόδια του εφόσον είχε ορό από το ποδαράκι; Ειδικά για ένα υπερκινητικό μωρό. Και μ όλα αυτά τα "αξεσουάρ"πάνω του  να τον κρατάμε αγκαλιά και να περπατάμε στον διάδρομο και αυτός να χαιρετάει όλους και να γελάει. Γυμνός με τον καθετήρα και τον ορό!! Εύχομαι το γέλιο, να μην λείψει ποτέ από το προσωπάκι του. Απ όλη αυτή την ιστορία πήραμε και εμείς ένα μάθημα. Να μην γκρινιάζουμε για ανούσια πράγματα. Δεν δικαιούμαστε να γκρινιάζουμε..Εφόσον ένα τόσο μικρο μωράκι κατάφερε με τόση μεγάλη ταλαιπωρία που τράβηξε να γελάει δυνατά, όλοι μπορούμε να γελάμε και να προσπερνάμε τα μικροπροβληματα της καθημερινοτητας με χαμόγελο.

Τώρα επιτέλους σπίτι. Με τα παιχνίδια του.
Αναρρώνει. Χαμογελάει και προσπαθεί να περπατήσει. Σε 2 μέρες θα γίνει ενός! !!

Μέσα σε όλα αυτά  μετακομιζουμε. Το σπίτι μοιάζει με αποθήκη από τα κουτιά και για άλλη μια φορά πέσανε όλα μαζί. Εγχείριση ,μετακόμιση και τα πρώτα γενεθλια. Θέλουμε να του κάνουμε ένα μικρο πάρτι οικογενειακό. Χωρίς κάποιο θέμα. Λίγα μπαλόνια μια ωραία τούρτα.

Ελπίζω όλα να πάνε καλά και να ηρεμήσουμε από όλο αυτό τον πανικό και το κυριότερο από όλα ο Δημήτρης μας να είναι καλά και πάντα χαμογελαστός! Με αυτό  το γέλιο που δίνει δύναμη.

Μας εμειναν και 2 αναμνηστικα επισης.. Μια κουδουνιστρα που μας χαρισε ενα παιδακι για να μην κλαιμε και το ναρθηκακι που ειχε αρχικα στο χερακι.









Σχόλια

Ο χρήστης Yianna Panou είπε…
Περαστικά στο μικρούλι! Όλα καλά θα πάνε! Να κάνετε το πάρτι σας όπως και να έχει. Γέμισε το σπίτι μπαλόνια και μια τούρτα είναι παραπάνω από αρκετά! Σας φιλώ γλυκά! Υ
Ο χρήστης Γιάννα είπε…
Ευχαριστω πολυ Γιαννα μου.!! πολλα φιλακια!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έδεσσα την άνοιξη!!

Απόκριες με το μικρούλη μου

Το δικό μας Ουράνιο τόξο